- muğber
- (A.)[ ﺮﺒﻐﻡ ]kırgın, gücenik.♦ muğber olmak kırılmak, gücenmek.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
muğber
Look at other dictionaries:
muğber — sf., esk., Ar. muġber Gücenmiş, gücenik, küskün Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller muğber olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUGBER — (Gubar. dan) Gücenmiş, darılmış, küskün. * Tozlanmış, tozlu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muğber olmak — gücenmek, küsmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
küskün — sf. 1) Küsmüş olan, gücenik, dargın, muğber Hamdune Hanım, aksi, küskün bir kadındı. Ö. Seyfettin 2) is., bit. b. Küstüm otu 3) hlk. Gelişmemiş, küçük kalmış … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜNFAİL(E) — İnfiâl eden. Te sir ile harekete geçen. * Muztarib, kederli ve muğber olan. Bir şeyden canı sıkılan. Alınmış, gücenmiş. (Bak: İnfiâl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TAGBİR — (C.: Tagbirât) (Gubar. dan) Toza bulaştırma. * Gücendirme, muğber etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
